KLM Hotel op Hato Curacao?

Alles aangaande het West Indisch Bedrijf - Nederlandse Antillen en omgeving
Plaats reactie
TheFlyingDutchman
Site Admin
Berichten: 292
Lid geworden op: 02-03-2008 14:56

KLM Hotel op Hato Curacao?

Bericht door TheFlyingDutchman » 25-04-2008 21:48

Beste lezers,

In de Wolkenridder van oktober 1947 stond het volgende artikeltje:

Afbeelding

Helaas stond er geen foto bij.

Zijn er misschien lezers die dit gebouwtje kennen, of er misschien zelf gebruik van gemaakt hebben?

En, zou het er nu nog staan? Al dan niet verbouwd en onder een andere naam?

TheFlyingDutchman
Site Admin
Berichten: 292
Lid geworden op: 02-03-2008 14:56

Bericht door TheFlyingDutchman » 24-01-2009 16:48

Beste lezers,

Het voormalige KLM hotelletje bestaat gelukkig nog steeds, al het het in de loop der jaren ingrijpend verbouwd en uitgebreid.
Thans het het Airport Hotel Holland & Casino.

Op internet vond ik onlangs uit de CHATA 40th Anniversary Weekly Column een interessant artikel over de verdere geschiedenis van het voormalige KLM hotel:

Hans Vrolijk: ‘Geen toekomst zonder fundering’

WILLEMSTAD - We spreken augustus 1963. De nu 64-jarige in Scheveningen opgegroeide Hans Vrolijk arriveert op Curaçao. Een gedreven beroepsmilitair: marinier, commando, duiker en parachutist, ‘ik zou in deze tijd in Afghanistan hebben gezeten’, die voor een periode van anderhalf jaar in de kazerne van Suffisant wordt gelegerd.

,,Ik vond het eiland in eerste instantie maar niets, de mentaliteit van de bevolking, de traagheid waarmee alles werd geregeld, waarop het leven voortkabbelde. Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk terug naar Nederland, niet wetende dat ik de rest van mijn leven op Curaçao en in Latijns-Amerika zou slijten. Na het uitdienen van mijn contract kwam ik in Rotterdam in dienst bij een gespecialiseerd duikbedrijf en werd ik als chefduiker uitgezonden naar - was het toeval? - Curaçao, waar een van mijn eerste klussen de ingestorte Julianabrug betrof. Ik heb dat duikbedrijf tenslotte overgenomen en sindsdien ben ik zelfstandig ondernemer geweest.”

,,Ik had altijd al grote interesse voor de horeca en in diezelfde tijd ben ik in de hotel- en toerismewereld verzeild geraakt. Ik was veel op reis, bracht veel tijd door in hotelkamers, bars, restaurants en casino’s, en ik raakte steeds meer gecharmeerd van die bijzondere wereld. Ik kon toen van wijlen Pierre Spijkermans met twee partners rendez vous- en zakenhotel Bianca bij de luchthaven overnemen. Ik had op dat moment geen visie, geen ervaring, geen idee waar ik de facto aan begon, maar je moet altijd idealistisch zijn en positief blijven denken. Nadat ik mijn twee partners had uitgekocht, ben ik gaan praten met Lionel ‘Paps’ Capriles van de MCB, die regelmatig kwam lunchen in het hotelrestaurant ‘t Kokkeltje, toentertijd over het hele eiland bekend door onder meer zijn mosselavonden.

“De bank stelde mij in staat het oude Bianca compleet om te bouwen tot familiehotel Hotel Holland. Geen steen bleef meer op de andere staan. Hotel Holland, nu Curaçao International Airport Hotel, had als primair concept de one night visitor, de transitopassagier, mensen die op doorreis zijn naar andere bestemmingen in de regio. Die opzet is achteraf gezien niet helemaal geslaagd, omdat al was de reiziger bijvoorbeeld maar 24 uur op Curaçao hij toch graag in een hotel aan zee wilde bivakkeren, ver weg van de luchthaven. Toch bestaat het hotel nu al dertig jaar en voorziet in diverse vraag: de toerist die zijn vliegtuig heeft gemist, de zakenman, mensen die nog geen huis op het eiland hebben gevonden, de Curaçaoënaar die op vakantie komt en niet bij familie terecht kan. Het is nu een compleet pakket met een keuze uit diverse kamers, suites en andere mogelijkheden.”

Hans Vrolijk staat verder bekend om de ontwikkeling en exploitatie van de Grotten van Hato - ‘we zijn momenteel bezig met een nieuw masterplan dat volgend jaar zijn beslag moet krijgen met geschiedenis, flora en fauna’ en zo’n acht jaar als beheerder van Playa Forti op Westpunt, ‘een unieke stek waar de toeristen met busladingen tegelijk langskwamen om de dolfijnen in zee te zien en de vogels te voeren, in één woord ‘booming’. Ook staat Vrolijk bekend als initiatiefnemer van en dynamische motor achter de jaarlijks terugkerende Curaçao Haringparty, ‘de eerste en enige’, die dit jaar voor de 20e maal voor het goede doel werd georganiseerd.

Hans Vrolijk: ,,Er is geen toekomst als er geen verleden, geen fundering is. In 1963 was er op Curaçao letterlijk niets, een heerlijk paradijselijk eiland. Iedereen leefde in vrede met elkaar, geen orkanen of aardbevingen, cultuur, een goede gemiddelde talenkennis. In ieder geval een eiland met alle ingrediënten in zich om toeristen te trekken. Hilton kwam en andere investeringen volgden. En wat gebeurt eind mei 1969? Een stelletje dronken oproerkraaiers brandt een gedeelte van onze binnenstad plat. Hun eigen mooie stad, hun eigen toekomst. Curaçao terug naar de middeleeuwen van het toerisme. De tragedie is begonnen, ook al omdat de politiek zich nu met het toerisme, met de lege hotels ging bemoeien. Het helen van deze wonden heeft lang, heel lang geduurd.”

Ik heb via het hotel getracht in contact te treden met Dhr. Vrolijk, maar dat is helaas (nog) niet gelukt.
Hij zal ongetwijfeld foto's hebben van de diverse stadia van verbouwing en uitbreiding van het hotel door de jaren heen.

Hieronder een foto van het hotel zoals het er in 1970 uitzag:

Afbeelding
(Foto: Huib van Wijk)

robertpaul
Berichten: 34
Lid geworden op: 15-01-2009 12:45

interview dhr. Vrolijk

Bericht door robertpaul » 25-01-2009 16:58

Hij stipt ook twee drama's aan:

1) De Koningin Julianabrug is een hoge brug over de Sint Annabaai in Willemstad (Curaçao). De brug is 55 meter hoog, zodat bijna alle grote zeeschepen onder de brug door kunnen varen. De brug was vooral bedoeld ter ontlasting van de Koningin Emmabrug, de enige houten draaibrug op pontons ter wereld. In 1967 is de brug tijdens de bouw ingestort waarbij 16 arbeiders de dood vonden. Men begon met het eerste gedeelte van de constructie aan de Otrobanda zijde. Tijdens het plaatsen van het laatste gedeelte van het eerste helft stortte het hele gebouwde gedeelte in. (Wikipedia). Foto’s Wim ter Hart
Afbeelding

Afbeelding

2) 30 mei 1969: Curaçao opstand
Op Curaçao zijn de verhoudingen al een tijd scheef. De (bijna) blanke elite en de katholieke kerk maken de dienst uit. De inwoners , voor het grootste deel gekleurd, zijn ontevreden en vinden dat ze te weinig inspraak hebben. Als in 1969 het plan zich voordoet om een groot aantal werknemers te ontslaan bij Shell op Curaçao, om ze vervolgens in dienst te nemen door onderaannemers, maar tegen een lager loon, breekt er opstand uit. De havenvakbonden verklaren zich solidair. Er verzamelt zich een menigte aan de rand van het Shellterrein. De stoet trekt op naar de stad en begint na de eerste plunderingen met brandstichten. Een groot gedeelte van de wijk Otrabanda gaat in vlammen op. Het zijn rellen die op Curaçao een blijvende herinnering in ieders geheugen vormen. De rust kan pas worden hersteld na tussenkomst van de Nederlandse mariniers. Uiteindelijk werden 2 mensen door politiekogels gedood en honderden mensen raakten gewond.
(VPRO Geschiedenis en Wikipedia)
HAG 1951/58 - CUR 1960/70

awisse
Berichten: 15
Lid geworden op: 01-11-2008 07:31

Bericht door awisse » 14-02-2009 17:54

Wat leuk om daar wat foto's van te zien!
Heb er zelf een maand of drie "gezeten" in afwachting van een permanente woning na mijn aanstelling bij ABC Commuter (ALM).
Hans Vrolijk had een assistent, maar ben zijn naam vergeten. Aardige kerel, die manager was van het hotel. Hij hield van de zanger Julio Iglesias en ik hoorde zijn affiniteit hiervoor dagelijks zo niet "uurlijks", want ik had een kamer naast die van hem.
Kan me de "hete" disco weekenden (als vaste prik georganiseerd door het hotel) nog goed voor de geest halen, waarbij de assistent van Vrolijk goed de zaak in het oog hield. Uiteraard konden de bezoekers daar een kamer huren (per uur of per nacht), wat nogal eens voor "emotionele en spannende audio" zorgde!
Ook na het vinden van een vaste woning elders, kwam ik er regelmatig, want het was een uitstekende plek om een Indische schotel te eten en ook na een hele dag te hebben gevlogen was het er prettig vertoeven met een glas koel bier. Het uitzicht vanuit de open-lucht bar over zee was erg mooi!
Heb er veel goede herinneringen aan. Was er voor het laatst in 1990 tijdens de carnaval periode. Helaas heb ik er geen foto's van (hotel).

Thanks for the memories!

Jaap Lashley
Berichten: 19
Lid geworden op: 29-01-2011 15:46

Bericht door Jaap Lashley » 20-03-2011 15:06

Op 29 juli 1967 zat ik aan de bar van Hotel Bianca een borreltje te drinken, en te babbelen met Pierre Spijkermans, de toenmalige eigenaar.
Op enig moment begonnen de flessen en glazen in de bar te rinkelen, en wij vroegen ons af wat daarvan de oorzaak was. Het duurde maar even en we hebben er geen verdere aandacht aan besteed.
Toen ik thuiskwam en de TV aanzette zag ik dat er een behoorlijk zware aardbeving aan de Venezolaanse kust was geweest. Nogal wat slachtoffers mede doordat de bovenste verdiepingen van Hotel Macuto Sheraton waren ingestort. In dat hotel zat op dat moment de complete crew voor MIQ-AUA-NYC van de volgende dag. Een deel van hen heeft een schuilplaats gezocht in het zwembad.
De volgende dag heeft Mike Abraham me op Aruba verteld hoe erg een aardbeving kan zijn. De gehele crew is overigens vervangen vanwege de emotionele schok.

Pierre Spijkermans had ook nog restaurant Indonesia aan de Handelskade en hij nam op een gegeven moment Aerovista op de luchthaven over. Zijn openingsdatum was 1 januari, en we hadden met een tamelijk grote ploeg kornuiten afgesproken dat wij op zijn opening zouden komen eten. Die datum van 1 januari was natuurlijk onverstandig, want de chefkok kwam dronken binnen en werd dus naar huis gestuurd. De sous-chef had wat weinig ervaring en was halverwege de middag volledig over zijn toeren. Pierre heeft ons toen, in arren moede, croquetten en bitterballen aangeboden, maar die gingen in bevroren toestand in veel te hete olie, met als resultaat dat ze als het ware ontploften.
Uiteindelijk zijn we maar naar Fort Nassau gegaan om onze honger te stillen.

Plaats reactie