Beste lezers,
Het voormalige KLM hotelletje bestaat gelukkig nog steeds, al het het in de loop der jaren ingrijpend verbouwd en uitgebreid.
Thans het het Airport Hotel Holland & Casino.
Op internet vond ik onlangs uit de CHATA 40th Anniversary Weekly Column een interessant artikel over de verdere geschiedenis van het voormalige KLM hotel:
Hans Vrolijk: ‘Geen toekomst zonder fundering’
WILLEMSTAD - We spreken augustus 1963. De nu 64-jarige in Scheveningen opgegroeide Hans Vrolijk arriveert op Curaçao. Een gedreven beroepsmilitair: marinier, commando, duiker en parachutist, ‘ik zou in deze tijd in Afghanistan hebben gezeten’, die voor een periode van anderhalf jaar in de kazerne van Suffisant wordt gelegerd.
,,Ik vond het eiland in eerste instantie maar niets, de mentaliteit van de bevolking, de traagheid waarmee alles werd geregeld, waarop het leven voortkabbelde. Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk terug naar Nederland, niet wetende dat ik de rest van mijn leven op Curaçao en in Latijns-Amerika zou slijten. Na het uitdienen van mijn contract kwam ik in Rotterdam in dienst bij een gespecialiseerd duikbedrijf en werd ik als chefduiker uitgezonden naar - was het toeval? - Curaçao, waar een van mijn eerste klussen de ingestorte Julianabrug betrof. Ik heb dat duikbedrijf tenslotte overgenomen en sindsdien ben ik zelfstandig ondernemer geweest.”
,,Ik had altijd al grote interesse voor de horeca en in diezelfde tijd ben ik in de hotel- en toerismewereld verzeild geraakt. Ik was veel op reis, bracht veel tijd door in hotelkamers, bars, restaurants en casino’s, en ik raakte steeds meer gecharmeerd van die bijzondere wereld. Ik kon toen van wijlen Pierre Spijkermans met twee partners rendez vous- en zakenhotel Bianca bij de luchthaven overnemen. Ik had op dat moment geen visie, geen ervaring, geen idee waar ik de facto aan begon, maar je moet altijd idealistisch zijn en positief blijven denken. Nadat ik mijn twee partners had uitgekocht, ben ik gaan praten met Lionel ‘Paps’ Capriles van de MCB, die regelmatig kwam lunchen in het hotelrestaurant ‘t Kokkeltje, toentertijd over het hele eiland bekend door onder meer zijn mosselavonden.
“De bank stelde mij in staat het oude Bianca compleet om te bouwen tot familiehotel Hotel Holland. Geen steen bleef meer op de andere staan. Hotel Holland, nu Curaçao International Airport Hotel, had als primair concept de one night visitor, de transitopassagier, mensen die op doorreis zijn naar andere bestemmingen in de regio. Die opzet is achteraf gezien niet helemaal geslaagd, omdat al was de reiziger bijvoorbeeld maar 24 uur op Curaçao hij toch graag in een hotel aan zee wilde bivakkeren, ver weg van de luchthaven. Toch bestaat het hotel nu al dertig jaar en voorziet in diverse vraag: de toerist die zijn vliegtuig heeft gemist, de zakenman, mensen die nog geen huis op het eiland hebben gevonden, de Curaçaoënaar die op vakantie komt en niet bij familie terecht kan. Het is nu een compleet pakket met een keuze uit diverse kamers, suites en andere mogelijkheden.”
Hans Vrolijk staat verder bekend om de ontwikkeling en exploitatie van de Grotten van Hato - ‘we zijn momenteel bezig met een nieuw masterplan dat volgend jaar zijn beslag moet krijgen met geschiedenis, flora en fauna’ en zo’n acht jaar als beheerder van Playa Forti op Westpunt, ‘een unieke stek waar de toeristen met busladingen tegelijk langskwamen om de dolfijnen in zee te zien en de vogels te voeren, in één woord ‘booming’. Ook staat Vrolijk bekend als initiatiefnemer van en dynamische motor achter de jaarlijks terugkerende Curaçao Haringparty, ‘de eerste en enige’, die dit jaar voor de 20e maal voor het goede doel werd georganiseerd.
Hans Vrolijk: ,,Er is geen toekomst als er geen verleden, geen fundering is. In 1963 was er op Curaçao letterlijk niets, een heerlijk paradijselijk eiland. Iedereen leefde in vrede met elkaar, geen orkanen of aardbevingen, cultuur, een goede gemiddelde talenkennis. In ieder geval een eiland met alle ingrediënten in zich om toeristen te trekken. Hilton kwam en andere investeringen volgden. En wat gebeurt eind mei 1969? Een stelletje dronken oproerkraaiers brandt een gedeelte van onze binnenstad plat. Hun eigen mooie stad, hun eigen toekomst. Curaçao terug naar de middeleeuwen van het toerisme. De tragedie is begonnen, ook al omdat de politiek zich nu met het toerisme, met de lege hotels ging bemoeien. Het helen van deze wonden heeft lang, heel lang geduurd.”
Ik heb via het hotel getracht in contact te treden met Dhr. Vrolijk, maar dat is helaas (nog) niet gelukt.
Hij zal ongetwijfeld foto's hebben van de diverse stadia van verbouwing en uitbreiding van het hotel door de jaren heen.
Hieronder een foto van het hotel zoals het er in 1970 uitzag:
(Foto: Huib van Wijk)