Van oud KLM-er Leen Smit ontving ik de herinneringen aan zijn KLM tijd:
Mijn KLM-tijd van 1952 tot 1960.
KLM Constructiebureau 1960.
Het Bureau verhuisde in 1954 van een barak naast hangaar 7 naar de eerste en tweede verdieping, vliegveld zijde, in hangaar 8.
Op de eerste verdieping was de tekenkamer gevestigd en op de tweede de lichtdrukkerij en het archief. In dit archief alle blauwdrukken van vrijwel alle onderdelen van de diverse type vliegtuigen, afkomstig van Lockheed en McDonald Douglas.
Het archief werd zwaar bewaakt door nr.17 en nr.28 had de leiding op deze administratieve verdieping.
De Heer nr.19 was de afdelingschef met als plaatsvervangend nr. 26. Ik, nr.6, was de jongste telg in 1952.
Het geheel was een goed stel mensen en zeer op elkaar gesteld, hetgeen het resultaat ten goede kwam.
Er werd nog gewerkt tot zaterdag 12 uur en een paar jaar in witte stofjassen. In het najaar en winter werd er tijdens het uur lunchpauze een tafeltennis competitie georganiseerd met nr. 6 en 8 als felle concurrenten en 10 en 12 als outsiders. Zomers een volleybal competitie buiten met deelnemende teams uit de verschillende afdelingen, o.a. IERA en REPA. Meestal werd ons Bureau de winnaar.
Het Bureau hield zich bezig met het vastleggen van onderdelen op tekening, welke onderdelen werden gereproduceerd door de afdelingen IERA en REPA.
Voornamelijk motor onderdelen en o.a. armleunigen en veel meer. Voor deze afdelingen werden ook gereedschappen ontwikkeld op tekening, om complexe onderdelen te kunnen maken.
Ook werd op tekening begonnen met de ontwikkeling van rollend materieel voor de zuiger-motoren. De afdeling Rollend Materieel stond in de jaren '50 en '60 onder leiding van de heer Sillevis, oud gezagvoerder. Medewerker 12. hield zich bezig met het interieur van de DC6B en 7C, stoelbekleding voor eerste en standaard klasse, keuze van kleuren, babykribs, lounges etc.
Het interieur werd vernieuwd tijdens de eerste onderhoudsbeurt in hangaar 8
Op lange vluchten werd de eerste klas in de DC-typen voorzien van 'uitklapbedden', deze werden geleverd door Dreyfuss, CA-USA. Deze firma leverde ook de speciale stoelen voor de eerste klas, met een leeslamp in de stoel. De Douglas typen werden afgeleverd aan de KLM in een configuratie door het Bureau ontwikkeld. Verder waren er een aantal medewerkers betrokken bij het ontwerpen van radiorekken en pantries. De pantry, in die tijd galley genaamd, werd ontwikkeld in samenwerking met de firma Driessen in Limmen-NH, welke firma ook de bekende gangpad trolley leverde.
Er was al veel ervaring opgedaan met de eigen inrichting van de Lockheed Constellations en de Convairs 240 en 340. Ook werd een eigen indeling voor het vracht compartiment ontworpen en de stoelindeling, met name voor de DC-6A (ex-Liftmaster) en DC-6C Combi with 2 vrachtdeuren en uitneembare stoelen. De DC-6B was een commercieële versie voor alleen passagiers. De voorman van deze groep medewerkers was P.van Leeuwen (niet op de foto) die veelal bij Douglas (nu Boeing) in Seattle en bij Lockheed in Burbank verbleef. De eerste ontwerpen van de radiorekken werden vervaardigd door de eigen KLM afdeling REPA maar later uitbesteed aan Aviolanda, later een onderdeel van Fokker.
Na vervaardiging waren nog vele "modifications" noodzakelijk, nadat zij "op de werkvloer" al behoorlijk werden getest en beoordeeld. Nadat een vliegtuig werd afgeleverd door Douglas, de typen DC6A, 6B, 6C en DC7-C, werd een test exemplaar geplaatst en werd er proefgevlogen. De radiorekken en galley werden tijdens de vlucht belast met blokken lood om deze tijdens de vlucht te belasten op minimaal 9-G. Er werd laag gevlogen langs de kust met vele zwenkingen naar links en rechts, en er werden vele doorstarts gemaakt. Tijdens de testvlucht(en) werden ook de gereviseerde motoren getest gedurende de vlucht, motor 3 en/of 4 uit en weer starten, dan motor 1 en/of 2 uit enz. Landen op 2 motoren en weer starten met 4.
De meest intensieve testvlucht was met de DC6A "Dr.Ir. M.H.Damme" welke ging deelnemen aan de Londen-Christchurch race in october 1953.Deze testvlucht werd gevlogen met gezagvoerder H.A.A.Kooper en overige bemanning, cabine personeel en alle 64 stoelen bezet met KLM-medewerkers van diverse afdelingen. Dezelfde bemanning vloog de PH-TGA daarna met vracht en 46 passagiers, waaronder 29 emigranten, van Londen naar Christchurch-Nieuw Zeeland in 49 uur en 57 minuten en won de handicap race.
Naar een ontwerp van een loopbrug in Amerika begon ook de ontwikkeling daarvan bij Aviolanda in samenwerking met de afdeling Rollend Materieel en het Bureau. de eerste loopbrug werd gestest begin 1960 met de komst van de DC-8-32. Deze passagiers-loopbruggen werden bij de opening van Schiphol Centrum,
in 1967, in gebruik genomen.
Ikzelf mocht de nieuwe beschildering van alle typen op papier zetten begin 1959 en in 1960 waren alle vliegtuigen voorzien van deze, op dit moment Retro, beschildering. De aankomst van de eerste DC-8-32 op Schiphol in januari 1960 heb ik nog meegemaakt voor ik kort daarna ging werken voor Geveke Warmtetechniek, later Geveke Groenpol en GTI Installatietechniek.
Leen Smit.